වසරයි ඇත්තේ...

ජිම් එකේ කැන්ටිමේ....
කිරිහලේ බංකුවේ....
කාමරේ එක ඇදේ...
කෑවේ එක බත්පතේ....

කුප්පියේ අපි බංකුවේ...
කියූ රස කතාවේ...
මතක පමණයි මතක පොතේ....

නැත ලඟින්ම ඇසුරක් ...
නමුත් දනී හැම පුවත්...
සොයුරු සොයුරියන් අතර...
ආදරේ දුන් හිත්දෙකක්...
වෙන් ව යයි අද.....

ගෙවමු කාලය තුටින්....
එදා මෙන් අදත් සිනාසෙමු අාද⁣රෙන්....
ගොතමු තව රස කතා...
බෙදා ගමු දුක වගේ වෙනදා....


ආවේ දුකින්....
ඒත් යන්නේ ඊටත් වඩා දුකින්...
ජීවිතය තුළ ඇත්තේ යාම් ඊම් පමණි....
නමුත්
තව වසරක් ගැන හිතෙන විට
දැනෙන දුක...
කොහොම යන්නද දාලා...
කොහොම ඉන්නද වෙනවුන් සමඟ....
අවුරුදු 4ක්...
ජීවිතයට කියා දුන් දේ...
ඇත්තේ තව වසරයි....
ඉන්නට එකට....
⁣යයි ගෙවී කාලය නොදැනීම....
සරසවි ජීවිතේ.....

                                              සෙල්ලක්කාරී

ආදරේද මේ....

සුරගන කතා පවසමින්
රවටයි සැනයෙන්...
මුසා බස් පවසයි...
නුඹ හට නගේ...
කියාවී සුදු අම්මී
නුඹ මයි මාගේ....
ගලවාවි ඇදුම්
එකිනෙක නුඹේ...

කොල්ලන්ද පමණක් නොවේ...
කෙල්ලන්ද රැවටුම් වෙස් ඇතේ....

මගේ සුදු අයියා...
ආදරේනම් මෙමට සැමදා
දෙනවද තෑගි මල්ලක්
ගෙනවිත් අදම කැන්දා...
අහිංසක ආදරේ..
කරන බොරු කෑදරේ...
කෙල්ලනද මායම්
දමා අල්ලති කොල්ලන්.....

නොවේ මෙය ආදරේ...

දවසක් වේනම් ආදරේ...

කියයි මෙයට කෑදරේ...

ලොවම රවටන ආදරේ...

                                          -සෙල්ලක්කාරී-

මැණික ගියා ඉගිල්ලී....

මගේ සිත ගත් රුවැත්තී...

ආලය දුන් මගේ ආලවන්තී...

තනිකම මැකූ මගේ කිරිල්ලී...

යන්න ගියා දමා ඉගිල්ලී...

කෑ ගසා හඬලන්නට...

සවිය නෑ මගේ හිතට...

ලඟින් හිඳ සනසවන්නට...

මැණිකේ නෑ මගෙ ලඟට...

තුරුල් කර පපු තුරට...

පොඩි පුතු නලවන්නට...

සෙනෙහෙ පා රැකගන්ට...

අම්මා නෑ දැන් මගෙ පුතුට...

තුරුළට වෙලා ආදරෙන් තනි මැකුව...

මාත් එක්කම අහස පුරා ඉඟිලී ගියපු...

ජීවිතේ මාත් එක්කම රසවිඳපු....

දමා ගියා අද  මගෙ  මැණිකේ ....

කුසට අහරක් සොයා...

උදෑසනම පිබිදිලා...

මගෙ පුතුත් මාවත් දමා...

ගියේ කැදැල්ලෙන් ඉගිලිලා....

තාත්තේ  මගේ අම්මා...

තවම ආවේ නැත්ද..

පුතුනි මම කියන්නෙ කුමද...

හඬනවා මිස ඉකිගසා....

තනිකම මට නොදැනේවා...

පුතුට පාලු  නොදැනේවා...

මගේ මැණිකේ යලි ඒවා....

මතු මතුත් මගෙම වේවා....